U situaciji kad optička vlakna postaju mnogo korišćenija i bliža korisnicima, gde su dužine kablova mnogo kraće i gde su optički sistemi razgranati, potreba za povezivanjem i nastavljanjem kablova postaje sve izraženija. Splajsovanje kablova i izrada konektora na krajevima vlakana igraju ključnu ulogu u određivanju karakteristika optičkog sistema i u njegovoj cijeni koštanja.

Poenta splajsovanja i postavljanja konektora na krajevima optičkog vlakna jeste da se veoma precizno susretnu jezgra jednog i drugog vlakna, da bi obezbjedili nesmetan protok optičkog signala, gde spoj ne bi uticao na slabljenje ili neke druge neželjene pojave.

Optičko vlakno predstavlja prenosni medijum i koristi se u telekomunikacijama za prenos signala,a informacija se prenosi putem svetlosti. U našem području se najviše koriste optički kablovi kapaciteta od 6 do 240 optičkih vlakana. Na ulasku u optičko vlakno električni signal se konvertuje u svjetlost pomoću svjetleće ili laserske diode, a na prijemu se pretvara ponovo u električni signal pomoću fotodiode.

Najveće prednosti optičkih kablova su :
-mogućnost prenosa velike količine informacija
-malo slabljenje signala što dozvoljava domete i do 200 km bez pojačanja signala
-manje dimenzije u odnosu na bakarne kablove, lakše polaganje kako u zemlju, tako pod vodu, na stubove ili dalekovode
-neosetljivost na električne smetnje, vodu, niske i visoke temperature
-sve pristupačnije cijene u poslednje vrijeme

Osnovna namjena optičkih splajsera je spajanje dva optička vlakna uz pomoć generisanja velike toplote. Cilj je da se dva vlakna spoje tako da ne dođe do rasijanja i refleksije svjetlosti što znatno utiče na performanse optičkog linka. Izvori toplote predstavljaju elektrode koje su smeštene u djelu gde se vrši splajsovanje odnosno varenje vlakana.

Postoje dva osnovna načina spajanja optičkih vlakana:

1. Splajsovanje – formira permanentnu konekciju dva vlakna u optičkom sistemu,
2. Spajanje vlakana putem konektora – omogućuje spajanje dva vlakna bez fizičke veze
između njih, što je tipično za terminalne tačke

Postoje 2 tipa splajsovanja:

-Fuziono splajsovanje
-Mehaničko splajsovanje

Fuziono splajsovanje

Procedura za fuziono splajsovanje podrazumjeva da se tjemena vlakana koja se spajaju najprije obrade tako da ravni spoja vlakana budu pod pravim uglom na njihove ose. Onda se vlakna dovode u dodir i pri tom im se usaglašavaju ose. Kod multimodnih vlakana se ovo ostvaruje usaglašavanjem omotača, a kod monomodnih vlakana se usaglašavaju jezgra. U narednoj fazi vlakna se dovode u dodir i zagrijavaju električnim lukom. Kvalitet spoja zavisi od prethodne obrade čeonih strana vlakana i preciznosti postupka zatapanja. 

Mehaničko splajsovanje

Mehaničko splajsovanje vlakana je ranije imalo određene nedostatke: veći gubici na mjestu spoja, manje pouzdane karakteristike spajanja i veća cijena koštanja postupka. Napretkom tehnologije ovo se izmjenilo i danas se mehaničko splajsovanje koristi u slučajevima hitne
restauracije vlakana (npr. kada imamo neželjena oštećenja, kidanje vlakana na bitnim trasama…), jer je jednostavno i jeftino rješenje.

Pored vrhunskih stručanjaka iz ove oblasti koji posjeduju sve potrebne ceftifikate, kompanija Silnica d.o.o. posjeduje splicer aparat Fujikura 70S koji predstavlja jedan od najkvalitetnijih i najpoznatijih svjetskih brendova, te se i na ovaj način korisnicima garantuje vrhunska usluga.